چند سالی است که نرم افزار آنلاین واک اسکور[1] بر روی اینترنت و تلفن همراه به مردم شهرهای آمریکای شمالی، رده بندی پیاده پذیری محله ایی را که در آن زندگی می کنند با محاسبه فاصله های دسترسی پیاده (حدود 400 متر ) از هر نقطه به نزدیگترین مکانها نظیر مغازه، فروشگاه، رستوران، ایستگاه ترانزیت ، پارک و …را در شهرهای مختلف اعلام می کند. این رده بندی بر اساس تراکم جمعیتی و سطوح دسترسی از طریق پیاده محاسبه می شود. 5 سطح بین صفر تا صد این نرم افزار شامل بهشت پیاده ها [2] جائیکه نیاز به اتومبیل نیست ( 90-100)، خیلی نیاز به اتومبیل نیست (70-89)، دسترسی به برخی مکانها بصورت پیاده میسر است ( 50-69)، دسترسی محدود به مکانها بصورت پیاده (25-49) و دسترسی تنها با اتومبیل میسر است ( 0-24)، می باشد.
امکانات سایت واک اسکور بیشتر از اطلاعات نقشه های گوگل فراهم شده است. سطح دسترسی به مکانهای مورد اشاره بصورت پیاده توسط این سایت با استفاده از یک الگوریتم بسیار ساده ( تراکم جمعیت و نزدیکی به اماکن) نسبت به آدرس مورد نظر متقاضی محاسبه می شود. اما آنچه در این الگوریتم به دلیل ضعف اطلاعات وارد نشده است، اطلاعات کیفی نظیر شرایط طراحی خیابانها، ایمنی پیادگان از میزان جرم و جنایت، امنیت فیزیگی آنها، وجود محیط دوستانه پیاده پذیر [3]، توپوگرافی ، و شرایط آب و هوایی منطقه مورد نظر است که بدون شک بر انتخاب جابجایی بصورت پیاده، اثر گذار می باشند. با توجه به رویکرد مردم به محله های پیاده پذیر در سالهای اخیر، فروشندگان املاک از این نرم افزار برای جلب مشتریان در مورد انتخاب و خرید خانه بهره زیادی می برند.
بسیاری نرم افزار فوق را یک ابزار علمی برای محاسبه قابلیت های پیاده مداری نمی دانند ، چرا که بسیاری از فاکتورهای کیفی تاتیر گذار بر پیاده پذیری را لحاظ نمی کند. برای مثال لورن دانیل به
با این حال نمی توان گفت که رده بندی محاسبه شده توسط این سایت کاملا اشتباه است. این سایت امکاناتی را برای کاربران فراهم آورده است تا انها بتوانند با وارد نمودن اطلاعات صحیح از محلی که ساکن هستند اطلاعات سایت را کامل و اصلاح نمایند
بسیاری نرم افزار فوق را یک ابزار علمی برای محاسبه قابلیت های پیاده مداری نمی دانند ، چرا که بسیاری از فاکتورهای کیفی تاتیر گذار بر پیاده پذیری را لحاظ نمی کند. برای مثال لورن دانیل به عنوان یک شهرساز برای اندازه گیری پیاده مداری یک ناحیه شهری بهچهار فاکتور نزدیکی، تراکم، زیر ساخت و دلپذیری اشاره دارد و معتقد است بدون آنها نمی توان پیاده مداری (پذیری) محله ها را ارزیابی کرد. چهار فاکتور مورد اشاره لورن دانیل عبارتند از:
نزدیکی [4] به خدمات ، محل کار ، زندگی، بازی ، کتابخانه ، بانک و … در حدود 15 تا 20 دقیقه بصورت پیاده –
تراکم منجر به تنوع [5]. گرچه تراکم جمعیتی در محله برای حضور پیادگان بسیار اهمیت دارد، اما تنوع فعالیت های خرده فروشی ، اجتماعی و تحصیلی است که باعث میشود که محله همزمان برای پیادگان جالب و قابل استفاده باشد
کیفیت زیر ساخت [6] نظیر پیاده روها، رمپیها ، محل عبور ایمن از خیابان
محرک دلپذیر بودن [7] خیابانها باید دعوت کننده ساکنین و مردم باشند و این مسئله تنها با برقراری ایمنی پیادگان از برخورد با دیگر وسایط نقلیه و تامین امنیت فیزیکی آنها میسر می شود
[1] Walk Score measures the walkability of individual addresses based on proximity to nearby amenities [2] -Walker’s Paradise
[3] Pedestrian-friendly community design [4] Proximity
[5] Density Driven Diversity [6] Infrastructure [7] Pleasant Stimulation
