مسیرهای پیاده‌روی و به طور خاص پیاده‌روها از مهمترین عناصر زیرساخت شهری پایدار و قابل دسترس ساکنان شهرها هستند. شبکه پیاده‌روی با کیفیت و ایمن یکی از عوامل مهم تشویق به پیاده‌روی و کاهش استفاده از خودرو است. در این جهت بهبود داده‌های دقیق از پیاده‌روها، امکان شناسایی نقاط ضعف در زیرساخت پیاده‌روهای شهری را فراهم می‌کند تا شهرداری‌ها بتوانند نسبت به اولویت‌بندی بهتر برای تعمیر و نگهداری مسیرهای پیاده قابل دسترس همگان اقدام نمایند.

در چند دهه گذشته، جمع‌آوری اطلاعات پایه شهری در قالب بانک‌های اطلاعاتی (Database) همراه با نقشه‌های بزرگ‌مقیاس، ابزارهای اصلی برنامه‌ریزی و توسعه شهری محسوب می‌شدند. تحلیل این داده‌ها امکان تهیه مدل‌های پیش‌بینی جمعیتی، کاربری زمین، ترافیک و… را فراهم می‌کرد و بسیاری از طرح‌های جامع شهری با افق زمانی ۲۰ تا ۲۵ ساله بر همین مبنا تهیه و اجرا می‌شد.

روش پدیدارشناسی در رشته‌های مختلفی مانند علوم اجتماعی، روان‌شناسی، و پرستاری کاربرد دارد و زمانی که هدف آن درک تجربه‌ی مشترک افراد در مورد یک مفهوم باشد، از آن استفاده می‌شود. این روش به ما کمک می‌کند تا از قضاوت‌های عجولانه پرهیز کرده و به درکی عمیق‌تر و بدون تعصب از پدیده‌های اطرافمان دست یابیم. در این یادداشت موضوع پدیدار شناسی پیاده روی در زندگی روزمره به اختصار مورد بررسی قرار گرفته است.‬‬