برای من که خودم مولف کتاب شهرهای پیاده مدار (۱۳۹۰) هستم، کتاب شهر پیاده مدار جف اسپک ( ۲۰۱۳) اگرچه تمرکزش بر شهرهای آمریکا و نجات مراکز شهری آنست از آن جهت که وی به عنوان یک برنامه ریز و طراح شهری زندگی خود را وقف آموزش، مطالعات و شناسایی چالش های برنامه ریزی و طراحی شهری و بر روی موضوع پیاده محوری شهرها متمرکز کرده است، اهمیت دارد.
از جان رنه شورت، جغرافیدان شهری و استاد دانشکده سیاست‌گذاری عمومی دانشگاه مریلند در ایالت بالتیمور آمریکا در ایران کتابهای دیگری مثل نظم شهری: درآمدی بر شهرها، فرهنگ و قدرت(۱۳۸۲) ، جهانی شدن و شهر، نظریه های شهری – ارزیابی انتقادی (۱۳۹۰) و شهرهای جهانی (۱۳۹۲) نیز ترجمه و انتشار یافته است بدین جهت جامعه علمی ما با این نویسنده و پژوهش های او از دیرباز آشنا است.
نسخه جدید آیین نامه همانند نسخه قبل، شامل ۱۲ جلد است و عنوان آن از آیین نامه طراحی راههای شهری به آیین نامه طراحی معابر شهری تغییر یافته است. در تاریخ ۱۳۹۹٫۰۴٫۰۲، شورایعالی شهرسازی و معماری ایران «آیین نامه طراحی معابر شهری» را که در قالب ۱۲ بخش زیر به روزرسانی و تدوین شده است، تصویب کرد:
