حق به شهر
حق به شهر حقی همگانی است و لزوما از نوع کالبدی نیست. حق گروههایی است که از شهر رانده شده اند. اما امروزه تبلور این حق در فضای شهری بیش از پیش به نفع حقوق و منافع برخی افراد خاص در شهرها مصادره می شود در حالیکه مفهوم اصلی حق به شهردر منشور جهانی این گونه تعریف شده است که “دسترسی برابر همگان به منافع شهر با توجه به دو اصل پایداری و عدالت اجتماعی” ، با تأکید بر این نکته که حق به شهر باید به عنوان حق جمعی تمام ساکنان شهر شناخته شود؛ بالاخص کسانی که آسیب پذیر هستند و نادیده انگاشته می شوند
