در سه دهه اخیر، مدیریت لندن تحت هدایت سه شهردار با گرایش‌های سیاسی مختلف قرار داشته است. کن لیوینگستون (2000-2008)، بوریس جانسون (2008-2016) و صادق خان (2016 تا کنون). هر کدام از این شهرداران با توجه به وابستگی‌های حزبی و اهداف سیاسی‌شان، سیاست‌ها و برنامه‌هایی را اجرا کرده‌اند که تأثیرات بلندمدتی بر روند توسعه این شهر جهانی داشته است.
واشنگتن دی‌سی یکی از گران‌ترین شهرهای ایالات متحده محسوب می‌شود. هزینه‌های بالای مسکن، مواد غذایی، و خدمات، زندگی یا مهاجرت به این شهر را برای افراد با درآمد پایین دشوار می‌کند. این وضعیت نوعی غربالگری اقتصادی ایجاد کرده که موجب می‌شود افراد با توانایی مالی بالاتر، بیشتر در این شهر سکونت کنند. گرچه تلاش‌هایی برای افزایش مسکن مقرون‌به‌صرفه صورت گرفته، کمبود مسکن با قیمت مناسب، به‌ویژه در مناطق مرکزی شهر، همچنان مشکل‌ساز است. این امر می‌تواند به‌طور غیرمستقیم، افراد با درآمد پایین‌تر را به حومه شهر یا مناطق اطراف سوق دهد.
جمعیت کلانشهر لندن براساس آخرین آمارهای رسمی حدود 8.9 میلیون نفر با میانگین تراکم جمعیت حدود 56 نفر درهکتار است که جزء شهرهای کم تراکم محسوب می شود، در حالیکه شهر لندن (City of London)، که به‌طور معمول به‌عنوان “سیتی” یا “City” شناخته می‌شود، دارای جمعیتی در حدود 9,000 نفر است، اما به دلیل وجود مراکز تجاری و مالی، روزانه حدود 500,000 نفر در این منطقه مشغول به کار یا درحال تردد هستند. این تفاوت شدید بین جمعیت روز و شب، پویایی اجتماعی و اقتصادی خاصی را در این منطقه ایجاد کرده است. این ناحیه به‌عنوان یک منطقه منحصر به‌فرد و تاریخی در قلب لندن دارای ویژگی‌های خاص ساختمانی و فعالیتی است.
