برای بیشتر مردم، بسیاری از رفتارهای روزمره، همچون عبور و مرور در شهر، امری عادی و حتی ناخودآگاه است. اما برای کسانی که نوعی ناتوانی جسمی دارند، هر گام ممکن است با محدودیت و رنج توام باشد. وقتی در کوچه و خیابان راه می رویم یا از آن عبور می کنیم، سعی می کنیم به ساختمانی وارد یا از آن خارج شویم، وقتی به فروشگاه یا اداره قدم می گذاریم، لحظه ای در باره کمترین اختلاف سطوح، کیفیت سطح پیاده رو یا سادگی بالا رفتن از پله ها نگران نیستیم. اما اگر بدانیم که هر یک از این معابر ممکن است سدی باشد که مانع زندگی عادی یک شهروند شود، به نوعی دیگر به این محیط عادی روزمره می نگریم و برخود لازم می دانیم که اگر کاری از دستمان بر می آید، اقدامی در این باره بکنیم. بنابراین با توجه به اینکه در حال حاضر مشکلات و خطرات زیادی برای کودکان، سالمندان، زنان، افراد کم توان و ناتوان برای تحرک و دسترسی به اماکن موجود در سطح شهرها وجود دارد، مخاطبان این کتاب می توانند، کسانی باشند که در فکر آماده سازی و تدارک فضاهای عمومی شهر برای استفاده راحت، آسان و ایمن برای همه شهروندان کنونی و نسلهای آینده به خصوص گروهای آسیب پذیر شهری می باشند.
کتاب حاضر مشتمل بر ۷ فصل بوده که به تفکیک در مورد افراد آسیب پذیر و نیازهای اولیه آنها در شهرها و توجه بیشتر در طراحی برای همگان در محیط های شهری برای همه شهروندان تاکید شده است. تلاش شده است تا موضوع توجه به نیازهای اولیه همه شهروندان به خصوص الویت دسترسی به اماکن عمومی و معابر، دسترسی پذیری خدمات مورد نیاز ، کاهش آسیب پذیری آنها در بحرانهای طبیعی و غیر طبیعی و سایر مسایل مربوطه بحث و بررسی صورت گرفته و نمونه هایی از تجارب کشورهایی پیشرو در این امر برای درک و انتقال بهتر موضوع ارائه شود.فصل اول به موضوع کلیات شهرهای برای همگان و اهمیت پرداختن به موضوع طراحی “همه شمول” یا “برای همگان” اشاره می شود و سیاستها و شاخص های طراحی برای همگان برای وسیع ترین طیف جامعه با توانایی های مختلف را مورد بررسی قرار می گیرد. در فصل های دوم تا چهارم، به مسایل و مشکلات افراد کم توان و ناتوان شامل سالمندان، کودکان و زنان به عنوان گروهای آسیب پذیر جامعه در استفاده از خدمات و امکانات شهری پرداخته شده است. تحرک پذیری، دسترسی آسان، عدالت، ایمنی و راحتی در استفاده از خدمات عرضه شده در شهر از موضوعات اصلی در این فصول می باشند که باید در محور توجه و الویت طراحی برای همه از جمله افراد آسیب پذیر قرار گیرد تا شهروندی را بخاطر کم توانی یا ناتوانی در انزوا قرار ندهد. فصل آخر را بنا به پیشنهاد و راهنمایی استاد و همکار گرامی آقای دکتر عسکری از دانشگاه یورک کانادا با توجه به تخصص ایشان در زمینه مدیریت بحران و مشکلاتی که گروه های آسیب پذیر در شهر به هنگام رخ دادن این بحرانها با آن مواجه هستند و گام‌هاییکه باید در این زمینه از سوی مدیریت شهری با مشارکت آنان به منظور پشتیبانی و حفاظت از آنها صورت گیرد و همچنین اقداماتی که شهر را انعطاف پذیر و تاب آور می کند ، اختصاص یافته است. همانند فصلهای ما قبل آن در این مورد نیز به تجربیات جهانی توجه شده است. امید است این کتاب هر چند کوشش دارد تا مفاهیمی ساده را به خواننده منتقل کند، گامی باشد تا صاحب نظران و دست اندرکاران مدیریت شهری توجه بیشتر به این مفاهیم و بکارگیری آنها در شهرها نموده و زمینه مطالعات و پژوهش های بعدی را فراهم آورد .
