روز جهانی کاهش خطرات بحرانها

م23 مهرماه برابر با 13 اکتبر به عنوان روز جهانی کاهش خطرات بحرانها^[1] از طرف مجمع عمومی سازمان ملل متحد بر اساس قطعنامه 64/200 مورخ 21 دسامبر سال 2009 میلادی اعلام شده است. اين روز مصادف است با سالروز زلزله عظيم كانتو كه شهر توكيو را در سال 1923 ويران ساخت . اين زلزله موجب شد بيش از 140 هزار نفر كشته و بيش از نيمي از بناها ويران شده يا در آتش بسوزند. این روزهر ساله با تمرکز بر یکی از موضوعات مربوط به کاهش بلایا و مخاطرات نام گذاری می گردد تا توجه جهانیان را به اهمیت آن جلب نمایند. برای مثال سال 2009 بنام ایمنی بیمارستانها در مقابل مخاطرات ^[2] ، سال 2010 بنام استقبال از شهر من ^[3]، سال 2011 بنام همکاری و مشارکت کودکان و نوجوان برای کاهش خطرات بحرانها ^[4] سال 2012 بنام زنان و دختران نیروهای پنهان تاب آوری^[5] و سال 2013 بنام زندگی با معلولیت و حوادث^[6] نام گذاری شده اند

با توجه به اینکه جهان در حال پیر شدن^{^[7]} است، امسال نیز این روز بنام “تاب آوری لازمه زندگی است” ^{^[8]} نامیده شده است تا از افراد مسن برای کاهش خطرات بحرانها در جوامع با توجه به دانش و تجربه ای ارزشمندی که این افراد دارند، استفاده فراگیر^{^[9]} شود. نقش حیاتی آنها در تاب آوری جامعه و منعطف نمودن آن از طریق انتقال تجربه و دانش خود به دیگران در زندگی می تواند، کمک شایانی به توانمندی سایرین در مقابله با بحرانها بنماید. افراد سالمند منبع ارزشمندی برای خانواده ها و جوامع بخصوص در شرایط بحرانی می باشند. سالها تجربه آنها را تبدیل به الگوهایی از تاب آوری و منبعی برای دانش عملی و روحیه دادن به دیگران کرده است. بسیاری از آنها همواره در کارهای داوطلبانه شرکت می کنند همچنانکه در کمک به اقوام و دوستان، همسایه ها و نگهداری از نوه هایشان کمک می کنند، در فعالیتهای بازسازی نیز می توانند مشارکتی فعال داشته باشند^{^[10}

تا سال 2020 بیش از نیمی از جمعیت انگلستان را افراد بالای 50 سال و همچنین20 در صد جمعیت امریکا و 25 در صد جمعیت ژاپن بالای 65 سال خواهند داشت. همچنین “آمارهای رسمی از وجود بیش از شش میلیون سالمند در کشورمان حکایت دارد که این تعداد تا سال ۲۰۵۰ به ۲۶ درصد جمعیت ایران (حدود ۵‌/‌۱۸ میلیون نفر) سالمند خواهد رسید. این در حالی است که براساس آمار موجود تغییراتی که در الگوی سنی جمعیت ایران در ۳۰ تا ۴۰ سال گذشته رخ داده، نشان دهنده آن است که جمعیت سالمندان کشور به سرعت در حال رشد است، درصورتی که این میزان رشد جمعیت سالمند در کشورهای پیشرفته در 100 تا ۲۰۰ سال رخ می‌دهد، به همین دلیل سازمان جهانی بهداشت با توجه به سرعت تغییرات جمعیتی در ایران از افزایش جمعیت سالمندی در کشورمان به‌عنوان (سونامی خاموش در ایران ) نام برده و بر ضرورت برنامه‌ریزی و توجه ویژه مسئولان به قشرسالمند برای برخورداری از زندگی سالم تاکید کرده است.”^{^[11}

[1] International Risk reduction

[2] 2009: Hospitals Safe from Disasters

[3] 2010: My City is Getting Ready!

[4] 2011: Making Children and Young People Partners for Disaster Risk Reduction

[5] 2012: Women and Girls: the [in]Visible Force of Resilience

[6] 2013: Living with Disability and Disasters [7] Ageing [8] 2014: Resilience is for Life [9] Inclusive

[10]http://www.unisdr.org/we/campaign/iddr

[11] — http://www.javanpress.ir

کد خبر: 9195 تاريخ انتشار: ۲۲ آبان ۱۳۹۱جای خالی سالمندان در برنامه‌ریزی‌های شهری