Bullring Mall, Birmingham, UK
اغلب در پایان نامه هایی که توسط دانشجویان در سالهای اخیر در مورد قابلیت های پیاده مداری شهر تهیه می شود، دو مقوله پیاده مداری ( پیاده پذیری ) یک شهر با موضوع ایجاد پیاده راه [1] در شهر خلط می گردد. در حالیکه شهر با ایجاد چند پیاده راه، هرگز پیاده پذیر نمی گردد. در کتاب ” شهرهای پیاده مدار” به این موضوع مفصل تر اشاره کرده ام. در این نوشتار تاکید بر ویژگیهای پیاده راه دارم.
واژه Pedestrian Street با مرکز خرید پیاده Pedestrian Mall که بصورت سرپوشیده یا در محیط های باز در مراکز شهرها ایجاد شده اند، اولین بار در شهرهای امریکای شمالی برای مناطق بدون ترافیک بکار برده شدند. Pedestrian Street، معابر پیاده ای [2] هستند که آمد و شد وسائط نقلیه موتوری در آنها بکلی حذف شده و تنها وسائط نقلیه اضطراری و خدماتی نظیر اتومبیلهای آتش نشانی و آمبولانس و در ساعاتی نیز برای تخلیه بار، تردد در آنها صورت می پذیرد، بنابراین پیادگان ، اولویت اصلی حرکت [3] در اینگونه معابر می باشند
بسیاری بر این باورند که می توان هر گذر یا خیابانی را تبدیل به پیاده راه کرد. باید به این نکته توجه داشت که پیاده راهها ئی که تاکنون در شهرهای توسعه یافته غربی در سالهای گذشته ایجاد و شکل گرفته اند، بیشتر به منظور احیای [4] مراکز تاریخی وافزایش تحرک اقتصادی در نواحی کسب و کار پر تردد مراکز شهرها که در چند دهه گذشته بدلیل آلودگی، ازدهام اتومبیل و ناامنی از سکنه تخلیه شده ، بوده است. لذا ایجاد پیاده راهها، فرصتی مجدد برای خلق فضاهای پر تحرک اجتماعی در نواحی مرکزی و پر تراکم شهرها بوجود آورده اند.
از مشخصات عمده پیاده راهها که به مراکز خرید پیاده نیز تبدیل شده اند، دسترسی آسان، تنوع کاربریها ، کیفیت محیطی دلپذیر و نقش بالای اقتصادی و اجتماعی آنهاست. مداخله وسائط نقلیه در اینگونه معابر کاهش یافته یا بکلی حذف شده اند. مکانی امن، راحت و سرزنده همراه با آسایش برای خرید، گردش و گذران اوقات فراغت محسوب می شوند که ساکنین و توریستها را از هر رده سنی و اجتماعی به اینگونه مکانها جذب کرده و موجب تقویت فعالیت های اجتماعی و اقتصادی شهر می گردد.
تنوع یا اختلاط عملکردها از ویژگی های مهم پیاده راهها ست. سرمایه گذاری عظیمی برای امکان پذیر ساختن چنین اختلاطی توسط شرکت های بزرگ چند ملیتی در بسیاری از شهرهای غربی صورت پذیرفته است. الویت ویژه ای به اجازه ساخت كاربري مسكوني در نواحي نزديك به مناطق بدون ترافيك داده شده است، تا فعاليت و زندگي در تمام ساعات شبانه روز دراین نواحی تامين شود. در اين طرحها تسهيلات و خدمات تفريحي از جمله تئاترها، رستورانها و سينماها نيز پیش بینی شده است تا صاحبان آن از منافع اقتصادی جذب توریسم نیز برخودار شوند. بدون شک جلب سرمايه گذاران جديد، باعث تقويت و پايداري يك منطقه بدون ترافيك مي شود. همچنین وجود برند های معروف و شناخته شده، فروشگاهها، رستورانها و فست فوتهای زنجیره ای همراه با امکانات رفاهی دیگر برای رفاه و آرامش استفاده کنندگان از مشخصات دیگراینگونه خیابانهای پیاده می باشد که بسیاری از جمله گردشگران را برای خرید و گذران اوقات فراغت به این مکانها فرا می خواند.
همانطوریکه در کتاب ” شهرهای پیاده مدار” اشاره کرده ام، فرصت شناسي هم در موفقيت اینگونه طرحها نقش تعيين كننده دارد. همه نمونه ها تضمين كننده تداوم پايدار موفقيت منطقه بدون ترافيك نيست، گاهي موفقيت هاي اوليه به شكست منتهي مي شوند. مثلا” ایجاد منطقه بدون ترافیک در خیابان استیت شیکاگو در دهه 1980در کمتر از یک دهه با شکست روبرو شد [5] یا پوموناي كاليفرنيا بعنوان يك خيابان پياده درسال اول تبليغات زيادي را بخود جلب كرد و به عنوان يك مدل موفق شهرت يافت در شرايطي كه افزايش خرده فروشي 40 درصد بود بتدريج مشتريان خود را از دست داد و پس از 15 سال متروكه شد. اما خيابان پياده اي كه در كالا مازوي ميشيگان احداث شد هر سال 20 درصد افزايش خرده فروشي داشت و طي 15 سال بيش از 84 درصد مغازه ها تغيير مدل يافته و سرمايه گذاري جديد در ساخت و ساز آن 16 ميليارد دلار بود. علت موفقيت اين مورد حمايت همه گروهها در ايجاد و تقويت يك ناحيه مركزي فعال بود” [6].
با این وجود باید توجه داشت، گرچه کاهش سر و صدا، آلودگی هوا، و خطر مرتبط با اتومبیل با ایجاد خیابانهای پیاده در بسیاری از مراکز شهرها تا حدودی مرتفع و این امر مورد استقبال بسیاری قرار گرفته، اما رقابت مراکز بسیار بزرگ خرید ایجاد شده اطراف شهرها که دارای امکانات وسیعتری از جمله پارکینگ مجانی برای خریداران خود می باشند، تهدیدی جدی برای پیاده راهای ایجاد شده در مراکز خرید مرکزی شهر محسوب می شوند. از طرف دیگر، متاسفانه به علت عدم حضور همیشگی پیادگان در این مکانها، ترس و افزایش جرم جایگزین ازدحام و سر و صدای اتومبیل ها شده است. بنابراین پتاسیل بالقوه وقوع جرم به مراتب بیشتر از اتومبیل مخل رشد کسب و کار گردیده است. ساکرامنتو در ایالت امریکا از نمونه های ناموفق مرکز خرید پیاده در مرکز خود می باشد.
[1] – Pedestrian Street , Pedestrian Mall
[2] – Car Free Zone, Auto Restricted Zone, Pedestrian Zone, Traffic Free Zone, Pedestrian Area
شهرهای پیاده مدار (1390) ، ص 185، انتشارات آذرخش- [6]